Δικαιούχος χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης είναι και το άτομο που δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον του, ευρισκόμενο σε κατάσταση άγρυπνου κώματος, χαρακτηριζόμενο ως “φυτό”. Δεν μπορεί να αποτελέσει κριτήριο αν το άτομο αυτό (παθών – ζημιωθείς) είναι υποκειμενικά σε θέση να αισθανθεί ψυχικό πόνο ή συγκίνηση από την προσβολή. Σε κάθε περίπτωση τα άτομα αυτά, υφίστανται βλάβη στην προσωπικότητά τους (άρθρα 57 & 59 ΑΚ).
Για την επιδίκαση της χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, αρκεί η αντικειμενική αντίληψη της εν λόγω χρηματικής ικανοποίησης, ανεξάρτητα από υποκειμενικά στοιχεία και χωρίς διείσδυση του δικαστή στον ψυχικό κόσμο του παθόντος, προκειμένου να κρίνει αν αυτός αισθάνθηκε, πράγματι, πόνο, λύπη κ.λπ. Η ηθική βλάβη πρέπει να αποκαθίσταται δεδομένου ότι η προσβολή της προσωπικότητας, για την οποία επικρατούν αντικειμενικά κριτήρια, έχει συντελεστεί, έστω και αν ο παθών δεν μπορεί, προς το παρόν, να αντιληφθεί τη βλάβη που υπέστη.
Εν προκειμένω κρίθηκε ότι η επιδίκαση από το Εφετείο ποσού 90.000 ευρώ, για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, στον αναιρεσίβλητο – παθόντα, που βρίσκεται σε αφασία (άγρυπνο κώμα) και δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον, δεν παραβιάζει ευθέως, με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή, την ουσιαστικού δικαίου διάταξη του άρθρου 932 ΑΚ, ούτε τα διδάγματα της κοινής πείρας, με την περαιτέρω επισήμανση ότι, εν πάση περιπτώσει, στην απόφαση αυτή δεν περιέχεται παραδοχή ότι αποκλείεται μελλοντικά η βελτίωση της υγείας του παθόντος ώστε να μην μπορέσει ποτέ να συναισθανθεί τη σημασία της σε βάρος του αδικοπραξία. Κατά συνέπεια, απορρίπτεται ως αβάσιμος ο εκ του άρθρου 559 αρ.1 ΚΠολΔ λόγος αναίρεσης.
Πηγή esd.gr
